Założenia programowe

Od pewnego czasu na polskich uniwersytetach obserwujemy głęboką zapaść kształcenia w dziedzinie filozofii, a także związany z tym szeroki kryzys studiów na niemal wszystkich kierunkach humanistycznych. Przyczyny tego są bardzo różne; począwszy od niżu demograficznego, a skończywszy na poczuciu niskiej praktyczności tego typu studiów w kontekście oczekiwań związanych z projektowaniem przyszłej pracy i kariery zawodowej większości absolwentów. Wśród młodych ludzi pokutuje negatywny obraz filozofii jako dyscypliny trudnej, jałowej i nieprzydatnej, która może zainteresować najwyżej garstkę mędrków całkowicie oderwanych od życia. Nie dostrzegają oni żadnej potrzeby szerszej refleksji teoretycznej, która nie posiada bezpośredniego przełożenia na praktykę i nie generuje szybkiego zysku w gospodarce. Dosyć powszechne staje się przekonanie, że dostosowanie do rynku pracy wymusza przeorientowanie edukacji na wąskie dziedziny techniczne, tworzące kompetentnych specjalistów i ekspertów. 
Pragmatyzacja studiowania związana z odpowiedzią na zapotrzebowanie rynku pracy powoduje jednak, że zostaje wypaczona sama idea edukacji i zdobywania wyższego wykształcenia. W dalszej perspektywie może to grozić głębokim kryzysem całej kultury polskiej i zanikiem samoświadomych elit intelektualnych, a co za tym idzie różnego typu zagrożeniami pojawiającymi się również w sferze politycznej i publicznej. 
W odpowiedzi na te zagrożenia i w nawiązaniu do głosu wyrażonego w ostatnio wydanym „Liście w obronie filozofii” chcieliśmy postawić pytania: po co potrzebna jest filozofia i dlaczego należy chronić filozoficzną edukację na polskich uniwersytetach.

Chcemy skupić się na następujących grupach problemów:

• dlaczego powinniśmy zadbać o to, by filozofia pozostała dyscypliną akademicką?
• na czym polega edukacja i kształcenie w zakresie filozofii? 
• czym jest zadanie myślenia i jaką rolę spełnia filozofia w rozmaitych sferach kultury, w życiu społecznym i poszczególnych jednostek, a także w jakiej mierze wpływa i umacnia istotne dla ludzkiej tożsamości wartości takie m.in. jak krytycyzm, rozwój indywidualności, wolność, twórczość, sprawiedliwość, dobro, piękno czy prawda? 
• dlaczego powinniśmy cenić związane z wyżej wymienionymi wartościami takie sprawności jak: niezależność intelektualną, postawę krytycznego i kreatywnego myślenia, umiejętność posługiwania się wyrafinowanymi narzędziami analizy logicznej i pojęciowej oraz wysoką kulturę metodologiczną?
• na ile nabycie przez ludzi wykształconych różnych sprawności filozoficznych ubogaca intelektualnie, wpływa na głębsze spojrzenie na świat i samego człowieka oraz chroni przed dogmatyzmem, dyletanctwem czy zwykłą ignorancją? 
• w jakim zakresie nauka i jej poszczególne dyscypliny współdziałają z filozofią w celu dalszego rozwoju nauki oraz podnoszenia innowacyjności technicznej oraz na polu gospodarki i przedsiębiorczości?
• jaką rolę odgrywa filozofia w kształtowaniu cnót politycznych i postaw społecznych obywateli, które wydają się potrzebne w wolnym i demokratycznym społeczeństwie?
• na ile krytyczne poznanie głównych idei filozoficznych kształtuje obecne postawy światopoglądowe i leży u podstaw naszych systemów przekonań, koncepcji dobrego życia i hierarchii wartości?
• jakie korzyści czerpie konkretny człowiek skupiając się na medytacji o sprawach najważniejszych, pozwalających nadać właściwy sens indywidualnemu życiu i zorganizować je z perspektywy „umiłowania mądrości”?
• jakiego wsparcia powinniśmy oczekiwać od demokratycznego państwa w celu promocji i ochrony edukacji filozoficznej w Polsce?