Kapitał społeczny a NIERÓWNOŚCI - kumulacja i redystrybucja

Katedra Pedagogiki Społecznej UKW była organizatorem Międzynarodowej Konferencji Naukowej, która odbyła się 9 –10 czerwca 2008 roku w Bydgoszczy.

Jej celem była interdyscyplinarna debata nad problemem nierówności społecznych w kontekście kapitału społecznego. Popularyzatorzy tego terminu - R. Putnama i F. Fukuyamy określają kapitał społeczny jako wzajemne zaufanie, umiejętność współpracy w grupach społecznych itp. W tym wymiarze stał się kategorią, do której odwoływano się rozważając pozaekonomiczne źródła i uwarunkowania rozwoju gospodarczego. W rozumieniu P. Bourdieu jest on związany z członkostwem w grupie i formułowany w odniesieniu do jednostki. P. Boudrieu nie określa kapitału społecznego w sposób jednoznacznie pozytywny, ponieważ można go wykorzystać w różny sposób, nie zawsze zgodny z interesem grupy czy jednostki. W tym ujęciu kapitał społeczny funkcjonuje w systemie obejmującym kapitał kulturowy i ekonomiczny i podlegają one ciągłej wymianie.

Pedagogika społeczna, jako nauka o wzajemnych uwarunkowaniach jednostki i środowiska, zainteresowana jest analizą kumulowania i redystrybucji pozytywnych, tworzących kapitał społeczny, czynników współdecydujących o jakości życia. Przy pomocy tego pojęcia można opisywać nierówności społeczne, które dotyczą zależności pomiędzy społecznym usytuowaniem człowieka a jego możliwościami rozwojowymi związanymi ze zdobywaniem wykształcenia, karierą zawodową i położeniem ekonomicznym. Narastanie stanu nierówności, podziałów społecznych wynikające przede wszystkim z rozwarstwienia dochodowego społeczeństwa, różnic kulturowych powoduje wyodrębnienie się kategorii uprzywilejowanych i upośledzonych w dostępie do powszechnie cenionych wartości. Dysharmonia ta prowadzi do frustracji społecznych, patologii, przestępczości.